Saarein ter Brake zingt mijn gedicht de Pleinen.

Ik ben ook niet altijd even enthousiast over al die toeristen in de stad. Maar ik merk wel dat door de grote drukte en drommen mensen die door de stad schuifelen ik steeds vaker delen van de stad vermijd. De Kalverstraat of Nieuwendijk kom ik al jaren niet meer. De Dam loop ik wel eens over heen. Het Rokin en Damrak daar loop ik alleen maar als ik echt niet anders kan.Net als de Damstraat of de Nieuwmarkt. De Haarlemmerstraat of Haarlemmerdijk daar kom ik alleen maar op maandagochtend of zo, als al de toeristen nog slapen. Dus ik zoek het niet op om tussen de toeristen te gaan wandelen. Maar een hekel aan toeristen heb ik nou ook weer niet. Ik werk in de buurt van het Leidseplein. Dat is ook niet de meest rustige plek van de stad. Daar ontmoet ik best veel toeristen. Er zitten erg veel erg aardige mensen bij. Natuurlijk lopen ze ook niet allemaal schreeuwend te blowen en in portieken te kotsen. Veel mensen vinden Amsterdam een geweldige stad. Ik ook nog steeds. Maar het is wel duidelijk dat er iets moet gebeuren aan de drukte. Niet dat ik de oplossing weet. Maar er zijn wel dingen waarvan een blinde nog had kunnen zien dat het eventueel uit de hand had kunnen lopen. Maar het gekke is dat als ik dan lees dat ze de Passenger Terminal Amsterdam willen verplaatsen naar het westelijk havengebied of zelfs helemaal naar Zaandam, dat ik dan toch denk, goh wat jammer. Het is een machtig gezicht als zo een cruiseschip over het IJ vaart en ook als ze daar aan de kade liggen is het erg mooi. Ik kijk er graag naar. En zoals al vaak en in vele media gezegd het lijken me nou ook niet de mensen die erg veel rotzooi in de stad maken. Ik heb door die schepen het gevoel dat Amsterdam een echte havenstad is. In het westelijk havengebied kom ik niet zo vaak. Dat daar de haven is weet ik maar ik merk er niet veel van. Maar het is ook altijd hetzelfde. Je wilt dat ze eindelijk wat doen , dan doen ze wat en dan ben ik het er weer niet mee eens. Maar als de PTA nou daar blijft weet ik als compensatie nog wel een aantal andere dingen die weg mogen.

Ronald M.Offerman

Amsterdam 15-11-2016

Maandag 28 November ga ik enkele eigen americana liedjes zingen/spelen in het Torpedo Theater.

Lieve mensen,

De laatste maandag van de maand komt alweer in zicht. Deze keer met gastoptredens van gitarist / zanger Tom Divendal, een trouwe fan van onze avonden, en Ronald M. Offerman.

Ronald M. Offerman is als dichter / performer een bekende van het Torpedo Theater.

Speciaal voor deze gelegenheid gaat hij deze keer een aantal eigen nummers ten gehore brengen. De avond zal worden gepresenteerd door Maartje Jaquet, zangeres / bassist / banjospoler van Arizona Highways.

En, het wordt al een traditie, sluiten we af met een gezamenlijk verrassingsnummer!

Zie jullie de 28e november!

Zaal open om 20:00 uur.

Aanvang 20:30

Entree €7,50

Het Torpedotheater is het kleinste theater van Amsterdam. Er is maar een beperkt aantal plaatsen.

Graag reserveren via:

reserveren@torpedotheater.nl

CAFÉ ROSSO – UW GASTHEER: DAVID VOS

van 16.00 uur tot 18.00 uur

Een zaterdagmiddag vol dringende en indringende stemmen en stemmingen van:
Carmen Sars met Karel Boehlee en Stefan Stasse
Gerard Jan Alderliefste
Ronald M Offerman,
Boudewijn Rikmenspoel en natuurlijk……
David Vos

Toegang is gratis!

In de foyer van Theater de Roode Bioscoop aan het Haarlemmerplein ontvangt het vaste artistieke team van Café Rosso weer bekende en nieuwe gasten. Felix Strategier, David Vos, Saskia Meijs en Boudewijn Rikmenspoel staan om beurten, maar vaak ook samen, de hele zaterdagmiddag tot uw culturele beschikking.

Zondag 6 november met mijn eenmansvoorstelling “Ronald M.Offerman heeft niets te vertellen” in het Betty Asfalt Complex. Het was een groot succes en ik heb erg veel leuke reacties gehad. Waaronder een mooi gedicht van Alja Spaan. Meer speeldata volgen

lieflijker toon

7 november 2016 / alja / Geen reacties

Zou ik dat ook kunnen, bedacht ik mij, een twee uur lang achter een lessenaar met allemaal papieren voor me en fel licht bovenop me, een piano ter linkerzijde en een handvol mensen of meer aan mijn borst, op een krakend podium staan en dan zeggen of bijna zingen dat ik eigenlijk niets te vertellen heb omdat bijna nooit iemand naar me luistert? En dan zacht gegiechel horen of het roepen van bevestiging terwijl ik met mijn fiets tegen de tram val of in de rioleringsput van mijn opa, mijn moeder bezoek en mijn liefje achterlaat op een Franse route, haar schoenen in haar hand en vanuit het grote raam op het Noorden de weilanden overziend waar nooit iets gebeurt, weer terugkeer in mijn innig geliefde stad en zwierend en zwaaiend ons allen trakteer op mijn eigen Heroes.

(voor Ronald M. Offerman)

Na het succes van Offerman de Kofferman een nieuwe eenmansvoorstelling van Ronald M.Offerman deze keer in het Betty Asfalt Complex in Amsterdam

Zondag zes november van 15.00 tot plusminus 17.00 uur “Ronald M.Offerman heeft niets te vertellen:”

( I have nothing to say/and I am saying it/ that’s poetry/as I need it/ John Cage) Verhalen, liedjes en gedichten Mogelijk gemaakt door De Blaffende Honden producties en Het Perron

Voor kaartjes zie de agenda van het Betty Asfalt complex http://www.bettyasfaltcomplex.nl/voorstelling.php?id=605

Het lijkt een beetje stil maar niets is minder waar. Er staan weer een paar erg leuke dingen op stapel.

Twaalf oktober mag ik weer voordragen op het Einde van de Wereld.

Zondagmiddag zes november mag ik een splinternieuwe eenmansvoorstelling spelen in het Betty Asfalt Complex met de titel, Ronald M.Offerman “heeft niets te vertellen” Voor Tickets

http://www.bettyasfaltcomplex.nl/voorstelling.php?id=605

De organisatie hiervan is in handen van Jane van het Theater Het Perron die gelukkig nog wel dingen blijft doen na het sluiten van haar theater.

Je hoort tegenwoordig de hele tijd maar hoe druk het in noord is. Noord is populair. Noord is de zonnige kant van Amsterdam. Het voormalige armoedige noord is helemaal opgepimt. Dit zijn geen benamingen die ik bedacht heb. Ik heb een paar jaar in noord gewoond en ik had toen een baan op de Nassaukade waar ik om halfzeven in de ochtend moest beginnen. Ik was dus altijd erg vroeg op de pont. Het was dan nog niet zo druk. Lees verder →

 De laatste tijd kom ik steeds meer mensen die allerlei dingen de deur uit doen. En dan vooral dingen die met de media of sociale media te maken hebben. Ik zelf heb een tijdje geleden de twee kranten die ik al vele jaren las opgezegd. Ik kon er niet meer tegen. Het waren de Telegraaf en Het Parool en ga nou niet gelijk schreeuwen o die kranten, want ook NRC en de Volkskrant las ik zeer regelmatig. Maar zoals gezegd, ik kon er niet meer tegen. Het Parool, voor mij toch vele, vele jaren het dagblad voor Amsterdam heb ik met pijn in het hart opgezegd. Lees verder →